Την τελευταία εβδομάδα του Ιουλίου αναμένεται να ομαλοποιηθούν πλήρως τα δρομολόγια των εμπορικών πλοίων στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, που διαφοροποιήθηκαν στη διάρκεια της 30ήμερης απεργίας των εργαζομένων της ΟΛΘ ΑΕ, κυρίως προς Βόλο και Πειραιά. Τα πιο ευέλικτα από αυτά, όσα ξεκινούν από τους κοντινούς προορισμούς των λιμανιών της Τουρκίας, έχουν ήδη επιστρέψει, αλλά τα δρομολόγια των μεγάλων μεταφορικών εταιρειών που αφορούν διακίνηση μεταξύ Ασίας και Ευρώπης χρειάζονται χρόνο, αφού τα συγκεκριμένα πλοία χαράζουν ρότα με ορίζοντα αρκετών εβδομάδων.
Σύμφωνα, πάντως, με εκτιμήσεις της διοίκησης της ΟΛΘ ΑΕ η απεργία του ενός μήνα αναμένεται να επηρεάσει το τζίρο του λιμανιού κατά 2% – 3%. Συγκεκριμένα οι απώλειες φορτίου αφορούν μετά βεβαιότητας σε 20.000 κοντέινερς που δεν εξυπηρετήθηκαν στη Θεσσαλονίκη. Αυτό σημαίνει απώλειες εσόδων 1,6 – 1,8 εκατ. ευρώ, που μαζί με κάποιες απώλειες συμβατικού και γενικού φορτίου ενδέχεται να προσεγγίσουν τα 2 εκατ., όταν ο ετήσιος τζίρος της ΟΛΘ κινείται στην περιοχή των 55 εκατ. ευρώ.
Ασφαλώς πρόκειται για σημαντικές απώλειες, καθώς αφορούν μόνο έναν μήνα «αργίας». Αλλά –φυσικά- η σοβαρότερη επίπτωση της μεγάλης απεργίας για το λιμάνι δεν είναι αυτή. Το μεγάλο ερωτηματικό, που θα απαντηθεί μετά από καιρό –ίσως και μετά από χρόνια- είναι ποια φορτία και ποιοί πελάτες της ΟΛΘ ΑΕ χάθηκαν για πάντα. Αν κρίνει κανείς από τις επιπτώσεις των πολύμηνων κινητοποιήσεων του 2008, τότε οι μακροχρόνιες απώλειες από τα Βαλκάνια πρέπει να θεωρούνται δεδομένες. Κι αυτό παρά το ότι το 2008 τα κρηπιδώματα στη Θεσσαλονίκη δεν είχαν παραμείνει «νεκρά» συνεχώς για τόσες πολλές ημέρες, απλώς τα φορτία εξυπηρετούνταν με καθυστέρηση και χωρίς σταθερό ρυθμό.
Από εδώ και πέρα η διοίκηση του λιμανιού έχει μια πρόσθεση υποχρέωση την εκ νέου προσέλκυση των χαμένων φορτίων. Κάτι που οφείλει να ξεκινήσει άμεσα, χωρίς να την υπνωτίζει η προοπτική της ιδιωτικοποίησης. Σε δουλειές όπως είναι μια μεγάλη αποκρατικοποίηση στην Ελλάδα κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος ούτε για το εάν, ούτε για το πότε θα τελειώσουν.
Το υπό αποκρατικοποίηση «μαγαζί», όμως, πρέπει να δουλεύει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ώστε να παραμένει αποδοτικό και ελκυστικό. Πολύ περισσότερο που στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε το σημαντικότερο συγκριτικό πλεονέκτημα για την ανάπτυξη της Κεντρικής Μακεδονίας. Ένα φυσικό μονοπώλιο για την πιο παραγωγική περιοχή της χώρας.
Πηγή: voria.gr
